Z jakimi największymi wyzwaniami według Pana mierzy się obecnie transport publiczny?
Po pierwsze, brak realnych decyzji zarządczych wskazujących na priorytet transportu publicznego w mieście. Po drugie, wyzwania finansowe polskich Jednostek Samorządowo Terytorialnych w obecnych uwarunkowaniach i związane z tym ograniczone środki pieniężne na komunikacje pasażerską.

Jak powinna wyglądać mobilność miejska?
Przede wszystkim powinna być zaplanowana długoterminowo, a do tego plany powinny być wdrażane (co jest oczywistością, ale zbyt często mamy dobre projekty, które operacyjnie nie są realizowane). W ramach tych planów, powinny być jasno zdefiniowane cele strategiczne związane z priorytetami m.in. dla transportu publicznego (co będzie widziane kompleksowo: od polityki parkingowej po decyzje inwestycyjne).

Czy jest w Polsce przestrzeń dla tworzenia elastycznego transportu współdzielonego?
Tak, jako elementu spójnego systemu transportu w mieście.

Co możemy zrobić, by uatrakcyjnić i promować transport zbiorowy?
Należy prowadzić działania takie, aby transport zbiorowy był przede wszystkim szybki i przystępny w korzystaniu, w każdym jego aspekcie. Aktywności powinny być podejmowane w skali makro (systemy biletowe, nowe inwestycje infrastrukturalne) jak i mikro (priorytety na skrzyżowaniach, dostępność przystanków). Ważne jest, aby prowadzić równocześnie działania promocyjne, w celu zmiany wizerunku transportu publicznego (dla wielu osób przyzwyczajonych od wielu lat do samochodu pierwszy przejazd np. szybką koleją miejską to pozytywny szok).

Co jest największą barierą zmian w najbliższych 2 latach dla transportu publicznego / mobilności miejskiej?
Brak spójnej polityki transportowej na szczeblu centralnym oraz regionalnym. Na poziomie lokalnym to także istotne ograniczenia finansowe samorządów.

Czy autonomiczny bus lub autobus według Pana może być realnym rozwiązaniem części problemów transportu publicznego? W jakiej perspektywie czasowej?
Zdecydowanie tak, w perspektywie średnioterminowej (do 7 lat) pojawi się w dużej liczbie polskich miast (choć w każdym z nich jako procentowo niewielka/testowa wartość ogółu autobusów). Długoterminowo mogą całkowicie zastąpić autobusy z kierowcami.

Jakie będą według Pana największe korzyści z autonomizacji transportu dla operatorów i organizatorów?
Obniżka kosztów funkcjonowania transportu publicznego oraz zwiększenie jego bezpieczeństwa (szczególnie vs transport indywidualny) co będzie istotnym elementem marketingowym.

Czy legislacja w końcu nadąży za technologią?
Niestety legislacja zawsze będzie na etapie „nadążania”, a nie wyprzedzania, bo nie da się tworzyć prawa dla technologii, która jeszcze nie istnieje. Stąd tak ważne są testy (patrz pilotaż autonomicznych busów np. w Gdańsku) ponieważ to one wykazują ograniczenia prawne, z którymi za max. 2-3 lata trzeba będzie mierzyć się w dużej skali. Testowe wdrożenia dają nam czas na przygotowanie rozwiązań prawnych.